Ölümü hayal ederek uykuya dalmak.

Annesi, insanların içinde ağladığı için kendisini utandırdığını söyledi. Halbuki kızın tek istediği ağlamaktı. Nerde, kimin yanında ya da ne şekilde olduğu önemli değil. Sadece ağlamak.
Umursamamaya devam etti annesi gözyaşlarını. "Yeter artık! Kalkalım burdan. Senin yüzünden rezil olduk" dedi.
Kız yol boyunca ağlamaya devam etti. Eve girdi tek başına. Biraz daha ağladı ve kalkıp mutfağa gitti. İlaçları dizdi önce. Hepsini yutmaya kararlıydı. Kapının üstünden anahtarı da çekti. Eğer ben tekrar gözlerimi açamazsam, insanlar içeri girebilsin diye. Kafasında alacağı ilaçların onu huzura ulaşmasına yardımcı olup olamayacağına dair sorular vardı. İlaçları tezgahta bırakıp biraz uzanıp düşünmeye karar verdi.
Düşünürken uykuya daldı.
Gözlerini açtığında annesinin yüzünü gördü. Baş ucunda onu uyandırmaya çalışıyordu.
"Yaşıyorum" dedi kendi kendine.
İlaçları almayı unutup, öylece uykuya dalmıştı...